Ghazal-1-ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇੱਕ -ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਹਰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ

 

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇੱਕ  -ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਹਰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ

ਰੁੱਖਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਇੱਕ  ਦਿਨ ਬੰਦਾ ਮੁੱਕਦੇ  ਮੁੱਕਦੇ  ਮੁੱਕ  ਜਾਂਦਾ ਏ

 

ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਸਬਰਾਂ ਦੇ ਬੰਨ ਇਹਨੇ ਪੱਕੇ ਕਰ ਦਿਤੇ ਨੇ

ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਹੜ੍ਹ  ਅੱਖਾਂ ਤੀਕਰ ਆਂਦੇ  ਆਂਦੇ ਰੁੱਕ  ਜਾਂਦਾ ਏ

 

ਪਿਓ ਦੀ ਭਾਰੀ ਪੱਗ ਜਦ ਪੁੱਤ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਵੱਝ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ , ਸਿਰ  ਝੁੱਕਦੇ -ਝੁੱਕਦੇ ਝੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ

 

ਔਖੇ ਵੇਲੇ ,ਤੰਗ ਕਮਾਈਆਂ , ਤਾਹਨੇ -ਮਿਹਣੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ

ਟੁੱਕ ਰੋਟੀ ਚਲਣ ਦਾ ਝੋਰਾ ਹਾਸੇ -ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਟੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ

 

ਰੱਖੋ ਥੋੜੀ ਅਣਖ ਅਨਾ, ਝੁੱਕ -ਝੁੱਕ ਕੇ ਸਲਾਮਾਂ ਕਿਓਂ ਕਰਦੇ ਓ

ਜਿਸ ਦਿਨ ਵੰਦਾ ਝੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ , ਉਸ ਦਿਨ ਵੰਦਾ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਏ

Shayar Satpal Khayaal